top of page

De weg terug naar binnen

Foto van schrijver: Heleen WartenaHeleen Wartena

Wat als voelen onbekend terrein is dat je niet weet hoe het eigenlijk moet?

Wat als je bijna ontploft van boosheid, die energie niet vrij kan laten bewegen zodat de kokende boosheid naar binnen slaat?

Wat doe je als de twee sterke stromingen (het naar buiten gooien en het naar binnen slaan) constant met elkaar in gevecht zijn?

Hoe moe word je dan?

En hoe zwaar je leven? 

Hoe eindeloos lijkt het gevecht?

 

In vrijheid durven stromen, wat een verademing moet dat zijn!

En hoe onhaalbaar lijkt dit streven.

Wat doe je als het durven stromen zo jong afgeleerd is dat je niet meekan met de rest.

Keer op keer probeer je mee te doen, maar raakt hiermee jezelf kwijt.

De momenten dat je probeert te luisteren naar de signalen van je lichaam, schrikt de enorme chaos af.

Uit alle macht probeer je het goede te doen maar met dat streven zet je jezelf weer klem.

 

Wat moet je dan?

Hoe leer je weer trouw te blijven? 

Hoe spannend het ook is.

En spannend is het

Om tegen de stroom van de maatschappij in te gaan

Echt tijd te nemen als je tijd nodig hebt.

Niet over een halve dag

Niet over een half uur

Nee, precies op het moment dat het nodig is.

 

Je weet, hoe sneller je eraan toegeeft hoe sneller de innerlijke strijd weer liggen gaat

En je weer mee kan doen met de rest

Maar juist dat ene moment pakken

En in dat moment jezelf ook de tijd geven die nodig is

Ooh zo spannend dat het is

 

Maar wel de enige weg

Hoe langer je onderdrukt, desde langer je blijft vechten

Hoe langer je blijft uitstellen om de stap te nemen 

Hoe langer je blijft in het ongewis

In het ongemak

In het dempen

En uit je lichaam zijn

Dat wordt dan de enige weg

De zo bekende en vermoeiende weg


Nu ga ik toch het moment pakken

En hoef hierin niet perfect te zijn

Ik zit en haal een paar keer diep adem

Maak contact met de voelbare spanning in mijn lichaam

 

Hallo lief lichaam. Wat ben je me aan het vertellen?

Hallo lief lichaam

Ik vind het spannend om naar je te luisteren.

Ik ben bang je te voelen

Ik ben bang

Maar hallo lief lichaam.

Oeeeff wat vind ik het eng

 

Hey hallo lief lichaam.

Ow hallo, wat een verdriet

Och lief lichaam.

Wat voel ik het intense verdriet naar boven borrelen

Wat ben je moe van het gevecht

 

Hallo lief meisje. Och wat ben je boos!

Boos dat ze je niet met rust laten

en er geen ruimte is voor je verdriet

Hallo lief intens verdrietig meisje. Ik voel je. Ik ben bij je.

Hallo lief kind.

Ik ben er.

Ik ben bij je. 

Ik ben met mijn volle aanwezigheid bij je

Ik heb je, hoor je en voel je.

❤️

22 weergaven0 opmerkingen

Recente blogposts

Alles weergeven
Stilte 3.0

Stilte 3.0

Comments


©2019 door Verstilling. Met trots gemaakt met Wix.com

bottom of page